In maart 1971 gingen de Nijenrode-rugbyers en volleyballers naar Parijs. Er werd gespeeld tegen de École des Hautes Études Commerciales. Het geheel duurde vier dagen. Waarschijnlijk op vrijdag de 12e met de bus naar Parijs, zaterdag en zondag spelen, feesten en Parijs zien en maandag weer terug.
Staand: Ad Maaswinkel, Jan van der Loo, Willem Aartsen, Ronald Okker, Ted Arrowood, Guus van Lanschot, Ned Rawn, Bob Huhta, Frans Hazelhof, Eddy Brokaar, Simon Bommeljé, Tom Visser, John Prowse. Geknield: Jan Postma, Rob Coutinho, Bob Schwartz, Ed van Breen, Nol Nijhof, Ray Bell, Rob Bos, Wout de Lange. Liggend: Kees Hooy.
De rugbyers verloren met 12-8. “De eerste helft was duidelijk in ons voordeel” staat er in het verslag in het Loghboeck 70/71, “in de tweede helft verloren we echter de greep op het spel van onze tegenstander en verloren we de wedstrijd”. De volleyballers melden slechts dat ze er vier dagen te gast zijn geweest, “hetgeen bijzonder geslaagd was”. Die zullen dus ook wel niet gewonnen hebben…
Hieronder enkele foto´s. Van de volleyballers is alleen Jaap Hubregtse met zekerheid herkend. Wie helpt ons aan de andere namen?
Reactie Hans Cox: ik denk op volleybalfoto Parijs ook GK Brouwer aan het net te herkennen.
Deze slideshow vereist JavaScript.
Reageren op dit verhaal? Graag via Contact, in het menu bovenaan deze pagina.
Willem Aartsen heeft dagelijks te maken met de gevolgen van zijn Nijenrodetijd. Hij ging studeren in Oregon en woont daar nog steeds met zijn Amerikaanse vrouw. Hij schreef het volgende:
Today I took Kathy out for dinner. Across the street from the restaurant I noticed a large “balloon” sportshall. This immediately triggered my memory to the balloon hall at Nijenrode – popularly called “Het Condoom”. I do not know if the old Condoom hall is still standing on the ground at Nijenrode. I doubt it!! It was a “sweat shop” and probably not very energy efficient.
It reminded me of the soccer tournament we played in Het Condoom at Nijenrode in 1970. The Rugby Club represented by Rob Bos, Simon Bommeljé, Eddie Brokaar, Frans Hazelhoff and myself reached the finals. In the finals we played against a “voetbal technisch” superior team from Plesman represented by Rob Ruitenbeek, Dick van Roozendaal, Thijs Craenmehr and ??? (Help me out here).
Although the team from Plesman consisted of “voetbal technisch” superior soccer players, the Rugby team played a physical game and ended up winning by tackling harder and outmussling the Plesman team. Attached you will find a photo of the similar Condoom sportshall I saw today. Now my memory may need some refreshing with regards to the details of the tournament and the final match. I welcome any comments or critique.
Rob Bos in 2016
Rob Bos reageerde, ook in het Engels:
If I may add a comment, those sissi’s Willem mentioned, the non-rugby-oriented soccer specialists, did the following. They first selected the best players for themselves and organized that team for the following reason. They wanted to be mentioned in the alumni book, therefore making sure beforehand they would be the champions of the tournament. And then they organized the tournament.
One element just was sort of beyond their control. Theo Widdershoven claimed to be the referee for at least the final match. The rest is history. We played it fair but with a well limited touch. And it speaks for itself we – rugby educated – supported each other better, corrected our own individual mistakes if still possible, better, were fitter compared to soccer players and or field hockey players. A rugger rather dies of exhaustion than loose. All the ingredients which are a bare necessity for a succesfull team. Prowse – if I remember well – came to watch and of course liked what he saw happening.
Het winnende 7-a-side team. Geknield Rob Bos. Verder Boudewijn Kornmann, Jan Postma, Tom Visser, Dirk Jonker, Jaap van Voorden en Leo Koot.John Prowse naast Simon Bommeljé in 1971
When the rugby club organized the 7-a-side tournament we introduced the rule that per team no more than 2 rugby-club-players were allowed. All in the spirit of fairness. Last but not least: Oud tegen Jong rugby. 1969 has beaten 1968. Prowse was involved with Nijenrode for 13 years back then and he told me he had never seen the first years beating the second years team. Quite a memorable achievement!
Reactie Nijenrode 1969:
De vloer van Het Condoom bestond volgens mij uit het gemalen rubber van oude autobanden. Het rubcourt-toernooi komt bij mij boven, was dat het bewuste voetbaltoernooi? De regels voor het 7-a-side toernooi waren: maximaal 2 eerste team rugbyspelers, minimaal 2 niet-leden van de rugbyclub en minimaal één eerstejaars per team van 7 spelers. En zo was het winnende team precies samengesteld!
Nog een verhaal van Willem Aartsen lezen? Ga naar All Male College.
Reageren op dit verhaal? Graag via Contact, in het menu bovenaan deze pagina!
Met wekelijks 6 uur lichamelijke opvoeding en sport in het eerste jaar en 4 uur in het tweede jaar waren we rijk bedeeld. Maar in de beginjaren van Nijenrode werd er nóg meer aandacht aan besteed. Maar liefst 9 uur in het eerste en 7 uur in het tweede jaar. Een oud filmpjeillustreert dit.
In Kwartaalbericht 38 van augustus 1968 schrijft onze toenmalige sportdocent Dr. E.H. Tan in “De lichamelijke opvoeding op het N.O.I.B.” onder meer: “De stichters van het instituut gingen uit van de stelling, dat sterke persoonlijkheden in het na-oorlogse bedrijfsleven gevraagd werden. (…) de studenten zouden zo gevormd moeten worden, dat diverse karaktertrekken, die later in het bedrijfsleven noodzakelijk werden geacht, zoals zelfvertrouwen, gehardheid, doorzettingsvermogen, overwicht etc. werden ontwikkeld. (…) Een belangrijke bijdrage in deze vorming werd verwacht van de Lichamelijke Opvoeding”.
Tweedejaars-instructeurs voor het sportkamp 1962, met het tentenkamp op de achtergrond.
Deze aanpak botste echter met de tradities van de Nederlandse universiteiten en hogescholen, van “een andersoortige en meestal uitsluitend cerebrale training”. Bovendien: “veranderden (…) de eisen die het bedrijfsleven ging stellen. Het bleek noodzakelijk dat de afgestudeerde Nijenrodiaan over meer en diepere kennis van diverse ken-gebieden ging beschikken”. En dat ging ten koste van het aantal uren lichamelijke opvoeding in het lesrooster.
Vlottenbouwen bij de introductietijd 1969
Vanuit die traditionele gerichtheid op lichamelijke fitheid valt ook het karakter van de introductietijd op Nijenrode te verklaren. In de jaren ´60 heette dit nog het sportkamp, met tweedejaars als sportinstructeurs en een tentenkamp als onderkomen voor de af te knijpen eerstejaars. Ook in onze introductietijd speelden lichamelijke uitdagingen nog een belangrijke rol, maar was er van afknijpen en ontgroenen geen sprake meer. Wel van opvallend veel water…