door Pim van Doesburg (CT 1969)

Na 50 jaar valt het niet mee iets over de CT’ers en met name de Bokma club te schrijven. Onze opleiding duurde maar 9 maanden en niet alles beklijft. Gezichten kan ik mij nog goed herinneren, maar de namen zijn in de loop der tijd vervaagd. Maar goed, ik zal een poging wagen.

Om te beginnen waren we een paar jaar ouder dan de meeste A-studenten. We hadden meestal een HTS-opleiding achter de rug en waren soms al in dienst geweest. We voelden ons dan ook duidelijk “verheven” boven de A-studenten. Wij moesten in drie trimesters ongeveer dezelfde hoeveelheid stof als de overige studenten tot ons nemen. Plus alle sport en andere sociale activiteiten.

De CT-groep bestond uit zo´n 40 man en bijna iedereen haalde de eindstreep. Weliswaar met het nodige kunst en vliegwerk in de tentamenweken. Nachten doorhalen, gevoed met hamburgers en loempia’s, die ’s nachts door Koos (van de gelijknamige bistro) op de campus werden bezorgd. Naast de studie werd er veel tijd besteed aan sport (Prowse met rugby, Herdin met boksen: “nach links lenken”, etc.), maar ook aan nachtelijke bezoeken aan het Moede Hooft.

Ongeveer in 1965 heeft een aantal CT’ers het Bokma genootschap opgericht. Behalve gezellig samenzijn is het diepere doel van de Bokma mij nooit helemaal duidelijk geworden. Maar dat mag de pret niet drukken. Ons jaar zette de traditie met verve voort en iedere maand hadden wij onze Bokma avond. We zaten in een ruimte gelegen naast het Moede Hooft – de second lob – waar (natuurlijk) de nagenoeg voltallige CT aanwezig was.

De firma Bokma sponsorde ons iedere maand met een doos (12 vierkante flessen) jenever. En zelf kochten we een 50 liter vat bier, want van jenever krijg je dorst. Ook hadden wij wisselend speciale gasten, die soms iets zinnigs te zeggen hadden. De details zijn vervaagd, het goede gevoel is gebleven. Zo was er regelmatig een docent Frans (naam vergeten, maar hij had een Peugeot cabriolet en blaaspijpjes bestonden toen nog niet) die graag filosofeerde.

En natuurlijk ons aller Kolkhuis Tanke. Met name het tweede deel van zijn naam deed hij eer aan. Het feest ging door tot alle drank verorberd was. KT was dan zo dronken, dat hij niet meer naar huis kon fietsen (ook al woonde hij “om de hoek” in Breukelen). Hij zocht dan op de campus naar een (leeg) bed en sliep zijn roes uit. Een van de studenten (zijn naam is Haas) was een goede innemer, die tot het bittere einde doorging. Om dan met het glas in de hand horizontaal te gaan.

Om een lang verhaal kort te maken: we hebben veel gelachen en gedronken, maar ook hard gestudeerd. Het CT-diploma was een mooie parel op ons CV.

Wil je reageren? Graag via Contact in het menu bovenaan deze pagina.