Muziek geeft kleur en sfeer aan een bepaald tijdperk. Als ik aan onze tijd op Nijenrode terugdenk komt bij mij de muziek van Chicago naar boven. Het lijkt wel alsof er bij mijn bardiensten in ´t Moede Hooft altijd 25 Or 6 To 4 van Chicago gedraaid werd. Maar er kwamen ook andere Chicago-hits uit de luidsprekers: Questions 67 And 68 en I´m A Man bijvoorbeeld. Enigszins hoekige jazzachtige rockmuziek of rockachtige jazz.
Dergelijke muziek werd ook door Blood, Sweat & Tears gemaakt; die waren dan ook vaak in de kelderbar te horen. Met Spinning Wheel bijvoorbeeld, You´ve Made Me So Very Happy en And When I Die. Maar dat deze muziek bij mij is blijven hangen zegt waarschijnlijk meer over mij, dan over de actuele muziek van 1969. Daarom maar eens op internet gezocht naar de harde feiten. Ik kwam uit bij de Top 40 van 26 juli 1969.
Er ging een wereld voor me open. Ik verwachtte een gescande versie van een Top 40 op A4-formaat. Maar ik kwam terecht bij een digitale Top 40 met volop doorklikmogelijkheden naar audio- en video-opnamen van de nummers uit de lijst. Een waarschuwing is op z´n plaats: het is verslavend. Je bent zomaar een paar uur verder!
Bovenin de lijst stonden Give Peace A Chance van de Plastic Ono Band (op 1) en The Ballad Of John And Yoko van The Beatles (op 8). Die maken duidelijk dat het Beatles-tijdperk al vrijwel voorbij was. Op 2 stond I Want To Live van Aphrodite´s Child, met Demis Rousos. Op de derde plaats de Nederlandse mega-werldhit Venus van Shocking Blue met zangeres Mariska Veres. Enkele jaren geleden kwam ik er achter, dat haar lange haar een pruik was. Ik was diep teleurgesteld!
Op de plaatsen 4 tot en met 7 nog meer grote, internationale hits. Elvis met In The Ghetto, de Stones met Honky Tonk Women, Robin Gibb (van de BeeGee´s) met Saved By The Bell en Jane Birkin en Serge Gainsbourg met..… inderdaad! Bij het gezucht en gesteun van dit nummer werd het volume in de kelderbar altijd op maximaal gezet. De top 10 werd volgemaakt met A Salty Dog van Procol Harum en Blowin´ In The Wind – een Bob Dylan-compositie – van de Hollies.
In deze Top 40 staan 10 Nederlandse producten. Naast Venus zijn dat Where Will I Be van de Golden Earrings (toen nog met een s), Ma Belle Amie van de Tee-Set, Our Life van (Unit) Gloria en Stop The Machine, van de Rotterdamse Swinging Soul Machine. En ook enkele tenenkrommende Nederlandse producten. Gina Lollobrigida van Tony Bass, Vrijgezellen-Flat van Ria Valk, Een klomp met een zeiltje van het jeugdige zangeresje Wilma en Tante Nel van De Specials. Nog nooit van Tante Nel gehoord..? Houden zo! Herman van Veen rondt met Suzanne de Nederlandse inbreng waardig af.
Ik ben benieuwd naar jullie muzikale Nijenrode-herinneringen. Wie reageert er? Graag via Contact, in het menu bovenaan deze pagina.
Reactie Dooitzen Lodewijk: Het Moede Hooft speelde een niet onbelangrijke rol in het campusleven. Als lid van het Suffisante Colleghie mocht ik mij ook bezighouden met de muziek. Een van de nummers die mij zijn bijgebleven is van Led Zeppelin: A whole lotta love, een van de eerste hits van wat later een grote band werd.
In de Kelderbar was de donderdagavond de drukst bezochte. Vrijdag ging men naar huis en bovendien was er diezelfde avond Bokma in de second lob. Casper Koning en ik deden die donderdagavond. Wijlen Victor Groen, toen voorzitter, maande ons tot hoge omzetten om het verlies van het vorige jaar na vermeende malversaties te compenseren.
Veel hebben we geprobeerd, maar het beste werkte het uitnodigen van Dames. In Maarssen stond een internaat (De Cloese), waar meisjes werden opgeleid tot super secretaresses. Victor had daar contact en op een donderdagavond arriveerde er een busje met Dames, die al snel de “Cloese-Poezen” werden genoemd. Een topomzet hebben we gedraaid, harde muziek, veel plezier. Om een uur of 2 ging de telefoon. Ik kon op geen enkele manier horen wie ons belde, heb daarom maar weer opgehangen. Dat heb ik geweten. De volgende dag werd ik gesommeerd om bij rector Postma te verschijnen. We waren alle grenzen te buiten gegaan en dit kon niet langer getolereerd worden… No more Cloese-Poezen!
’s Avonds maar een tequila met zout en citroen genomen om weer een beetje bij te komen. Those were the days!
Na 50 jaar valt het niet mee iets over de CT’ers en met name de Bokma club te schrijven. Onze opleiding duurde maar 9 maanden en niet alles beklijft. Gezichten kan ik mij nog goed herinneren, maar de namen zijn in de loop der tijd vervaagd. Maar goed, ik zal een poging wagen.
Om te beginnen waren we een paar jaar ouder dan de meeste A-studenten. We hadden meestal een HTS-opleiding achter de rug en waren soms al in dienst geweest. We voelden ons dan ook duidelijk “verheven” boven de A-studenten. Wij moesten in drie trimesters ongeveer dezelfde hoeveelheid stof als de overige studenten tot ons nemen. Plus alle sport en andere sociale activiteiten.
Nijenrode 1969 